م اه

بنی هاشم
با ماه بیاید
دورش می چرخی
با کوچه بیاید
با آه می افتی

بغض کوچه ها

این روزها کوچه ها پر از بغضند

قطیف شبیه مدینه شده

الف و دال

نوشتم مادر
بعد از قامت الف
دال نظرم را تر کرد

وای مادر

با گریه خو گرفتم

دس به پهلو گرفتم

نمی دونی علی جون

برای چی رو گرفتم؟

رو گرفتنم به خاطرِ

موی دودیه

از کبودیه

وای وای وای

جبران

تمام سلام های بی جواب علی را زهرا جبران می کرد

نرو مادر

داری وصیت می کنی

منو اذیت می کنی

بگو که رو به را شدی

نگو که هجرت می کنی

امروزی

بخاری های امروزی همه را می سوزاند

شاید به خاطر گاز مونواکسید کربن باشد

مادر هم با همین ها سوخت

فرق علی

علی فرق داشت

همه ش به خاطر ضربه ی خندق بود

این گونه علی شد ذوالقرنین

سند

مثل گوشواره گم شد
مثل در آتش گرفت
حالا سندی در "بخاری" نیست

شباهت ها

علی اکبر اشکم را درآورد از بس به مادر و جدش شبیه بود

هجرت

کم کم بساط رفتن او جور می شود
مادر ز شهر غربت و غم دور می شود

روگیری

همچنان زهرا از علی ش رو می گیرد

راه زیارت

برای زیارت مادر دوشنبه ها و پنج شنبه ها کنار مزار شهدا

اجر

به گمانم اجر راضی بودن مادر از زندگی هجده ساله رضا شد

فاصله

طبق تعریف،فاطمه تا بی بی شدن چهل و دو سال فاصله داشت

مسمار

بیچاره مسمار،با چه رویی خودش را به روی در خانه علی نگه دارد

غبطه

به حال اشک ریزان برای مشک رشک دارم...

الم

یحیای علی!
درد کدام آیه روی لبت بیشتر بود؟