برکت چادر

 چراغ اسمان ها چادر شب زنده دارش بود
دعای توی سجاده تمامش سهم جارش بود
به فکر روزی مردم به فکر روزی دریا
تمام ماهی و مرجان همه چشم انتظارش بود
ثواب ذکر تسبیحش هزار الله اکبر داشت
و  غفران الهی از ثواب بی شمارش بود
تمام مردم عالم سر خوان کرم هستند
 دلیل ریزش باران نم چشمان تارش بود
علی مولا و او مولا علی زهرا و او حیدر
ز مهر همسری اما همیشه خانه دارش بود
نبی ذکرش علی بود و علی ذکر لبش زهرا
یقین در خندق و خیبر که زهرا در کنارش بود
همه دنیا به تحمیدش همه مردم به تمجیدش
همه عالم به فرمانش ، و آتش کاش یارش بود

سیب ناب

ملک سرشتی و انسان الا ملیکه منان
صحیفه ای که تو داری برابر است به قران

تو غرق حضرت الله خدا درون تو پیدا
وختم ذکر عزیزت رسیده است به سبحان

تو قبل خلقت نورت بلا کشیدی و زحمت
تو سیب ناب بهشتی به کشت حضرت سلطان

تو نور فجر سپیدی تو مرضیه تو راضی
به قول سوره رحمان،شبیه لولو و مرجان

تو خود حبیب خدایی تو خود انیس نفوسی
تو پای ذکر و صلاتت چو بید همیشه لرزان

کسی که حب تو دارد حبیب حضرت احمد
به وقت حشر و قیامت به شوق وصل تو گریان

 

ولی مداری و والا به راه حضرت مولا
علی به شکل شما شد شما به شکل علی جان

***
بتول خانه حیدر چه شد تو را دم آخر
که بار شیشه شکست و شکست دست به طوفان

حور

تویی تو حور بهشتی ولی به صورت ادم
تویی تو کوثر جنت دلیل آبی هر یم
دلیل ریزش باران تویی تو جلوه قران
خزینه های علومی دلیل رفع هم و غم
تو شکل مایی و اما  کجا به شکل تو ماییم
تو فوق عرش و سمایی دلیل خلقت عالم
میان چشمه رحمت تو غرق حضرت ربّی
شما کجا و کجا ما تو به ز حضرت مریم
اسیر پیش تو امد فقیر پیش تو امد
همه اسیر و فقیریم گدا به کوی تو حاتم
تو شکل صوت قناری تو شکل بال پرستو
تو شکل باغ گلی و شبیه لاله کمی خم
دلیل هستی هستی شبیه راز مگویی
الا که راز خدایی الا ملیکه عالم
اگر کسی ز تو پرسد چگونه شب به سحر شد
بگو به کرب و بلا و بگو به ناله و ماتم
چه امده سر این در چه امده سر مادر
که خون تازه می اید به هر نفس نفس  و دم
چگونه اه کشیدی چه شد فدایی حیدر
بیا و فضه خذینی بیا که جان دهم از غم

شبیه پرستو

شبیه شوق پرستو به وقت پروازش

دلم هوای پریدن به بامتان دارد

---

پ.ن

حالم خراب و امیدم فقط تویی

 

یه کار فاطمی

اگه تو بخندی
تابوتم می سازم
شبیه یه لاله
یه کم خم می سازم
***
الهی که زهرا
دیگه غم نبینی
شنیدم می گفتی
که فضه خذینی
***
بیا محسنم رفت
ببینی که در سوخت
بیا که تنم سوخت
همه بال و پر سوخت
***
بیا حیدرم رفت
رو دستاش طنابه
کتک خوردن ما
کی گفته ثوابه
***
دلم ناله داره
برای رقیه
تا از راه رسید
ضجر ال امیه ...

توبه ی عارفان

وقتی علی پدر دل شکسته هاست

من هم برادر این جمع تائبم

عارف حیدر

به گفتن عارف علی چه حاجتی دارد

که مدح حضرت حیدر فقط خدا داند

استقبال فاطمیه

پر قدیسه عالم بین  شعله های آتش
گر گرفت از آن زبانه فامطه تمام آهش
بیت اول که بسوزد همه واژه ها بسوزند
قافیه آب شد از غم،غزلم فدای مادر
رنگ پر چرا پریده،رنگ در چرا چنین است
شاعری محو علی شد،مات قهرمان خیبر
قهرمان کشیده می شد،روی خاک کوچه ی تنگ
فاطمه به گریه پرسید فضه کو حضرت حیدر
بین کوچه ها دوید و خبر از علی نبود و
زیر گنبد کبود و مادری در پی شوهر
مادر نبی تو بودی،مادر علی تو هستی
در پی ولی که رفتی بر زمین ریخت گل و پر
بیت حق بیت علی بود،بین این بیت پر از خصم
قصه ی تیغ شروع شد،آن زمان که روی حنجر
خنجری برنده آمد،که علی خلیفه ماییم
حق به همراه علی بود،پی حق حضرت کوثر
تن کینه ها که لرزید در و دیوار تکان خورد
تیغ دشمن به زمین خورد شکل آن زمان که مادر...
پر قدیسه عالم بین شعله های آتش
گر گرفت از آن زبانه علی و کل سپاهش

امان از سینه ی یک مرد جنگی

امیرالمؤمنین حیدر دو دستش بسته از کینه

عدو قصدش تعدی شد، امان از خصم دیرینه

طناب و کوچه و یک در، غلاف و آتش و یک زن

علی در کوچه و آن ور، بیا فضه که در سینه

مزد رسالت1

بعد از نبی علی ولی شد ولی عدو

با خصم خود مزد رسالت ادا نمود

مناجات با امام زمان شب هشتم محرم

باران ترین ابر خدا
امشب چه بارنی شدی
آقا شب هشت عزا
شاید خراسانی شدی

شاید رضا کاری کند
امشب برای قلب تو
ذکر علی روی لبت
اکبر صدای قلب تو

لیلا پر از دلشوره شد
اکبر به میدان می رود
سقا فدایش می شود
گویی حسین جان می رود

کام علی اکبرت
شکل بیابان ها شده
با بغض و کینه از علی
اکبر قد صحرا شده

مناجات با امام زمان شب هفتم محرم

دل با معرفت یعنی بفهمی درد مولا را
بدانی علت غیبت چه صغری و چه کبری را

دل با معرفت یعنی سراپا وقف دین باشی
بسوزی پای این مکتب، بفهمی حرف زهرا را

شهید بی نشان باشی دو تکه استخوان باشی
به راه او دهی جان و سر و دست و تن و پا را

رسیده یک شهید اینجا، شب شش ماهه مولا
تو امشب روضه خوانی کن، بخوان تو روضه ما را

لب اصغر به هم خورد و دعای مادرش این بود
عمو می آورد حتماً تمام آب دریا را

با تغییرات

دل با معرفت یعنی بفهمی درد مولا را
بدانی علت غیبت چه صغری و چه کبری را

دل با معرفت یعنی سراپا وقف دین باشی
بسوزی پای این مکتب، بفهمی حرف زهرا را

برای او بجنگی و بکوشی و بسوزی و
به راه او دهی جان و سر و دست و تن و پا را

دلم امشب چه گریانه و هوای کربلا دارد
تو امشب روضه خوانی کن، بخوان تو روضه ما را

لب اصغر به هم خورد و دعای مادرش این بود
عمو می آورد حتماً تمام آب دریا را

مناجات با امام زمان شب چهارم محرم

شب جمعه شده و باز فرج می خوانم

علت اصلی غیبت منم و می دانم

ملاطفات

دوران زندگی علی و فاطمه رو که ورق بزنی به ملاطفه ها می رسی

علی به داشته هایش می بالد

زهرا به دارندگی هایش افتخار می کند

و سال ها بعد

در بعد مسافت و زمان

چون منی به چنین پدر و مادری می بالم و به ایشان عرض می کنم که من پدر و مادری دارم که نه فاطمه دارد نه علی

افتخار مرا نه علی دارد نه فاطمه

---

پ.ن: سالگرد عقد خودم را به خودم و تمام زندگی ام تبریک عرض می کنم

نام ونوا

هرشب نوای دلم یا مرتضی علی ست

شب را به نام و نوای شما سحر کنم

اذن خدا

تا لب کعبه ترک خورد خدا

به علی اذن دوا بودن داد

اسدالله

وقتی که فاطمه مادر تو شد

گفتم به خود که علی شیر می شود

ولادت امیرالمومنین مبارک

هیچ مگو

خواهشاً پیش علی از پسرت هیچ مگو
دست به زانو نزن و از کمرت هیچ مگو

به خدا معرکه ای، معرکه کردی بانو
تو که مثل سپری، از سپرت هیچ مگو

دل تو خون شده و رنگ رخت خونی تر
از سلام به علی از جگرت هیچ مگو

گوش تو زخم شد و زینت گوشت پامال
از دو چشم تر و از درد سرت هیچ مگو

محسنت حس عجیبی است ولیکن مادر
از حسین و حسن و از قمرت هیچ مگو