درمانده ی بی ادبِ در بند

خطیئه ها یکی یکی زمینم زدند

و حالا من عاجزم و درمانده

راحت تر و قابل فهم تر من مسکین شده ام

بالا سرم پدر است

مادری دارم مهربان تر از برگ گل

ولی عوضش ادب ندارم

و به قول علی علیه السلام بی ادب یتیم است

نفس در حمله ای جانانه مرا به غارت برد

هرچه داشتم را گرفت

اشک های خوبم را، قلب صافم را و همه ی این ها را به یغما برد

و خودم ماندم که شدم اسیر

حالا وقتش نشده به آیه ی 8 سوره ی انسان دوباره جامه عمل بپوشانی

روزگار سخت شده، نیازمند لطف انسانی شما هستم

وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا