خاک مرده زنده

خاکی ام
بی تواضع.
مرده ام
و از سردی خاکم لباس گرم بر تن همه آمده

دست هر بی سر و پا می چرخم

مثل انگشتر ارباب شدم

دست هرکس که بگویی هستم

قلب من زیر وفایش کوبید

مانده ام من به چه رویی هستم؟

حرف های آخر

عمو برگرده می دونم

که چه جور دختری باشم

هرجایی بره می رم من

دیگه کلاً من باهاشم

اگه رفت که آب بیاره

یا اگه رفت آسمونا

می گیرم سراغشو من

از همه رنگین کمونا

حرف آخرم همینه

عمه بی عمو نمی شه

یا عمو رو بیار اینجا

یا خدافظ تا همیشه

یه خونه برام درست کن

یه تابوت مثل اون وقتا

اگه رفتم من از اینجا

بگو آب بریزه اسما

بگو غساله نبینه

که دلش برام بسوزه

یه سوال موقع غسلم

عمه جون شبِ یا روزه؟

روز اربعین رسیدی

یه سلام بده به بابام

عمه جون از طرف من

بگو که بابامو می خوام

دیدار مرگ

غصه ی نجف نمی خورم
ای کاش حسین هم می فرمود
فمن یمت یرنی

کتک خوری

طعم بی هوا خوردن چقدر به من چسبید
گریه کن که شیطان هم کف زنان به من خندید

ندیدن من

خوش به حال آینه هر روز می بیند تو را

من که در خواب و خیالم هم نمی بینم گلی

چی بگم

آرزو چون بر جوانان عیب نیست

من که پیرم بی خیال آرزو ...