در این ماه صیام آقا، میان بزم یازهرا
فقط ذکر فرج گویم، کجایی دلبر دل ها
زبان روزه دارانت فقط ذکر فرج گوید
ببین پیر خراسانی شده تنهاترین تنها
به فرهنگ زمین خورده، به چی دل خوش کند اصلاً؟
دل دریایی رهبر چرا طوفان شده حالا
سلیمان زمانی و برایت روضه می خوانم
تو قاسم داری و اما امان از روز عاشورا
***
قد یک نوجوان اصلاً چرا هم قد سقا شد؟
سر قاسم به روی نی، میان خیمه دعوا شد
من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم
چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم
و با این بیت یاد بیتی از حافظ می افتم
تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده ی گزند مباد
و حالا تو می روی
او می رود دامن کشان
من زهر تنهایی چشان
و چقدر شبیه به مادرت هستی
آن قدر شبیه که در یک روز پا به این دنیا گذاشتید
و چقدر تلخ که شما هم فرج را مثل مادر در رفتن می دیدی
و خودت گفتی که
انتظار فرج از نیمه ی خرداد کشم
روحت شاد روح خدا
سید علی عاشق است
سید صادق هم
اما یکی عاشق عزاداری سنتی
یکی هم عاشق عزاداری مدرن
دفاعی که از نوع دفاع تهاجمی بود
و شد دفاع مقدس
و با قطعنامه ی 598 جام زهر را به امام خوراندند
مراعات چشمان ما را بکن
طاقت بیماری و روی تخت دیدن شما را ندارد
این قدر جامعه ی کبیره را ایستاده سر دادی
تا جامعه ای را مست کنی
نمی دانم تأثیر از کدام بود
نفس حق شما
یا اثر جامعه ی کبیره
و حالا چقدر عاشق به سمت تهران سرازیر شده اند
