مناجات با امام زمان شب نهم محرم

شبیه تشنگانیم و به دنبال نم دریا
همه دنبال این دنیا و ما هم در پی زهرا

غم زهرا ولی بود و علی همدرد زهرایش
چرا مهدی نمی آیی؟ چرا ای یوسف زیبا

شبیه قرص ماهی و شبیه حضرت سقا
شنیدم که تو می آیی شب عباس و تاسوعا

دو دستم از ادب بر سرکه می آیی در این هیئت
تو می آیی و می سوزی و می خوانی برای ما

خدا رحمت کند آن کس که گریان عمویم شد
شنیدم که تو می گفتی عمویت عصر عاشورا

سر و دست و تن و چشمش به شکل خارپشتی شد
رسیده از مدینه تا کنار علقمه زهرا ...

مناجات با امام زمان شب هشتم محرم

باران ترین ابر خدا
امشب چه بارنی شدی
آقا شب هشت عزا
شاید خراسانی شدی

شاید رضا کاری کند
امشب برای قلب تو
ذکر علی روی لبت
اکبر صدای قلب تو

لیلا پر از دلشوره شد
اکبر به میدان می رود
سقا فدایش می شود
گویی حسین جان می رود

کام علی اکبرت
شکل بیابان ها شده
با بغض و کینه از علی
اکبر قد صحرا شده

مناجات با امام زمان شب هفتم محرم

دل با معرفت یعنی بفهمی درد مولا را
بدانی علت غیبت چه صغری و چه کبری را

دل با معرفت یعنی سراپا وقف دین باشی
بسوزی پای این مکتب، بفهمی حرف زهرا را

شهید بی نشان باشی دو تکه استخوان باشی
به راه او دهی جان و سر و دست و تن و پا را

رسیده یک شهید اینجا، شب شش ماهه مولا
تو امشب روضه خوانی کن، بخوان تو روضه ما را

لب اصغر به هم خورد و دعای مادرش این بود
عمو می آورد حتماً تمام آب دریا را

با تغییرات

دل با معرفت یعنی بفهمی درد مولا را
بدانی علت غیبت چه صغری و چه کبری را

دل با معرفت یعنی سراپا وقف دین باشی
بسوزی پای این مکتب، بفهمی حرف زهرا را

برای او بجنگی و بکوشی و بسوزی و
به راه او دهی جان و سر و دست و تن و پا را

دلم امشب چه گریانه و هوای کربلا دارد
تو امشب روضه خوانی کن، بخوان تو روضه ما را

لب اصغر به هم خورد و دعای مادرش این بود
عمو می آورد حتماً تمام آب دریا را

مناجات با امام زمان شب ششم محرم

نگاه نوکران حتماً به دستان کریمان است
نگاه ما شب قاسم، فقط سمت حسن جان است

دل نوکر به مولا خوش، دل مولا ... نمی دانم
کسی که فکر مولا نیست وقت مرگ نالان است

دلیل اشک این شب ها، عزیز حضرت زهرا
بیا امشب در این هیئت که حالا وقت باران است

بیا که قاسمت امشب رجز مثل تو می خواند
بیا که قاسمت امشب شبیه رعد و طوفان است

عسل می بارد از لب های این شیرِ حسن زاده
به دورش دشمنش ترسیده و از ترس لرزان است

مناجات با امام زمان شب سه محرم

شب سوم شده آقا کجایی یوسف زهرا
کجایی ای بیابان گرد، کجایی حضرت تنها

دل من تنگ دیدارت، دل من خسته از هجرت
زمینم می زند دوری، زمینم می زند دنیا

غم هجرت مرا کشت و بیابان پرورم کرد و
پر پرواز من هم سوخت شبیه عصر عاشورا

پدر رفت و عمو رفت و رقیه یکه و تنها
عدو و اسب و گودال و رقیه خیره به تن ها

سرش یک معجر پاره، تنش یک دامن خونی
به دنبالش عدو بود و رقیه در دل صحرا

شبیه کوچه شد صحرا و قنفذ می رسد از راه
رقیه ناله زد فضه! شبیه حضرت زهرا

مناجات با امام زمان شب دو محرم

نگاه نوکران حتماً به دستان کریمان است
میان سفره ما هم به لطفت تکه ای نان است

دل نوکر به مولا خوش، دل مولا ... نمی دانم
کسی که فکر مولا نیست به وقت مرگ نادان است

دلیل اشک چشم ما، عزیز و یوسف زهرا
بیا امشب در این هیئت که حالا وقت باران است

بیا که کاروان آمد، بیا که خیمه بر پا شد
بیا آرامش دل ها بیا که وقت طوفان است

ببین که حاج علی اصغر، رسیده خسته از راه است
ببین که عصر عاشورا شبیه عید قربان است

رسیده کاروان حج، به زیر لب حسین می گفت
به قرآن ما مسلمانیم و زینب هم مسلمان است

زمانی می رسد زینب به  دنبال علمدار است
به دورش دشمنان خندان، ولی زینب چه گریان است

مناجات با امام زمان شب چهارم محرم

شب جمعه شده و باز فرج می خوانم

علت اصلی غیبت منم و می دانم

پیشواز محرم

پدر رفت و عمو رفت و رقیه یکه و تنها
عدو و اسب و گودال و رقیه خیره به تن ها

مناجات با امام زمان شب یک محرم

رسیده سال نو اما خبر از یار دیرین نیست
میان جمع این محفل به جز این داغ سنگین نیست

در این دنیای بی رحمی کسی لیلا نمیفهمد
در این شهر جنون افزار کسی فرهاد شیرین نیست

کسی در شما ما دیگر پی چشمان طاهر نیست
چرا در شهر ما دیگر خبر از ابن سیرین نیست

زمانی روضه های ما شبیه زندگانی بود
شبیه هادی و همت، کسی فکر غم دین نیست

در این عصر یخی آقا، بیا بخشنده گرما
برایت روضه می خوانم دلی مثل تو غمگین نیست

چرا در عصر عاشورا همه با ترس می گفتند
چرا سالار و ثارالله سوار اسب و این زین نیست

بی خوابی

دست لطیف دختر تو زبر و خشن شده
آیا شبیه کنیز است نازپرورده شما