مژده

مادر

صدایم را می شنوی؟

اشک توبه ام را می بینی؟

نه، امروز برای گلایه نیامدم ...

نه برای گریه

نه برای تنهایی

مادرم!

بغض و اشک را پشت در این خانه می گذارم

شما بی نشانی!

امشب من آرامگاهت را پیدا کردم

آری، من!

در کنج خلوتگه تنهایی قلبم!

قصری الماس نشان ساخته ای از زمرد کرامت و طلای عفت.

امشب دم در خانه ی حق ایستادم تا مژدگانی بگیرم!

نه، قرار است من به کل دنیا مژدگانی بدهم

امشب مادر عالمیان را پیدا کردم

جهانیان بیایید، مادر اینجاست

اشک خود را سنگفرش راه او کنید

بنگر به دختران پارس

بلند می گویند:

یازهرا! توبه

نوشته ی سرکار خانم رئیسی

---

پ ن: این نوشته سفارشی نوشته شده و با کسب اجازه در اینجا به نمایش دراومده
لطفاً با نظراتتون خوشحالم کنید