اولین شب عزای آخرین سال قرن

به نام حضرت خون خدا زاده ی خون خدا

 

حال من خوش نیست درد دارم
من مریضم پی دوا هستم
درد من را کسی نمی فهمد
در به در در پی عزا هستم
**
من دلم تنگ هیئتت بوده
چند ماهی ست که ما درگیریم
غرق دنیای خود شدیم ازبس
ما به ویروسِ درد زنجیریم
*
حال ما را حسین می فهمد
هم دوا و هم شفا از اوست
اشک روضه مرا بزرگم کرد
اشک و گریه و صفا از اوست
*
روضه خوان تو بگو حسین
گریه کردن برای او با من
در کنار آب بودی و تشنه
من شنیدم سر تو را از تن
*
می برید و مادری می گفت
من فدایت که تشنه جان دادی
اکبرت را فدای دین کردی
من جوانم تو هم جوان دادی

عدم معرفت

به نام خدایی که نشناختیمش

لا به لای روایات را ما گشتیم ولی

مثل این که مسئولین ما شب و روزی بالاتر از عرفه پیدا کردند که ما را حواله آن روز کرده اند

خدا نگیردشان دست

اگر اوضاع شهر این قدر نابسمان است برای چه آزمون کنکور امروز برگزار شد

برای چه این قدر دفاتر پیشخوان شلوغ تر از دیروز می شود

برای چه بانک ها

برای چه اداره ها

برای چه

ولی در عوض هیئات، مساجد، نماز جمعه ها و و و

همه باید تعطیل شود

مظلومیت حسین این قدر زیاد است که در تنها کشور شیعه روضه جایی ندارد

شاید ما مذهبی ها بلد نیستیم فاصله اجتماعی را رعایت کنیم

شاید ما مذهبی ها بی سوادیم

شاید ما مذهبی ها نمی فهمیم

فهم و مغز را آقایان می فهمند

بگذریم

بهترین روز سالمان را جهت رعایت بهداشت از دست دادیم

تشکر