شعر مادرانه

میخ بود و لگد و لنگه ی در

محسن و سقط جنین و مادر

چه کنم طبع دلم خونی شد

چه کنم شمع دلم خونی شد

آتش نار و در و یم همسر

لگدی پشت در و زنگ خطر

چه کنم سینه ی من درد آمد

به دلم هر آن چه او کرد آمد

پس نوشتم که دو دست حیدر

و طناب و رخ زرد و مادر

چه کنم چشمه ی چشمم پر شد

غصه خاکی شدن چادر شد

پنجه سنگی کرکس مادر

سرخی صورت و رنگ دفتر

همه اش خون شد و رنگ قرمز

پسرم به بابا نزنی حرف هرگز

قصه ی هیزم خشک، هیزم تر

پر پرواز و پریدن حالا پر

دو سه ماه است که خیل مردم

پی عیشند، شراب و می و خم

شب رفتن، شب هجرت، مادر

شب کوبیدن دیوار به سر

شب کنار تو به سر می آید

در کنار تو سحر می آید

---

مادر جان می دونم نتونستم خوب مصیبت رو به تصویر بکشم

همین قدر جنبه داشتم