وداع با مادر
يكشنبه, ۲۳ اسفند ۱۳۹۴، ۰۳:۲۱ ب.ظ
و این آخرین نوشته ی مهدی شریفی برای مادرش در طول یک سال است
من نوشتم و تازه فهمیدم که ماادریک ما لیلة القدر
هرچه نوشتم به او وابسته تر شدم
و حالا در خیالم کنار مرقد مادر، میان قلب سیاهم می ایستم و به احترامش خم می شوم
و جای سلام دعامی کنم برای سلامتی پسرش و ظهورش تا با آمدنش بغض خفته در گلویم را ...
و او می آید
و مادر همچنان مادر است
دوست داشتم این نوشته های کوتاه رو یه پر و بالی بدم و یه مجموعه ی کوتاه تقدیم کنم ولی متأسفانه کسی همراهی نکرد
به هر حال بد نوشتم و خوب خوندین
ممنون از همراهی تون
ممنون از مادر سادات که اجازه داد براش بنویسم و اما من قدرش رو ندونستم
نقطه ته خط
