ناملایمتی های این روزها

رسیده دل به جایی که توان گفتنش را نیست
رسیده جان به جایی که درون سینه ما نیست
هوای شهر ما پژمرد هوای شهر ما خشکید
رسیده تیزی دشمن به عظمی که سر جا نیست
کمی از آن به جان و پا، کمی هم در گلوی ما
فقط می گویم از شهرم گه اینجا شهر رویا نیست
چرا در خاک گلدان ها فقط خشکی، فقط قحطی ست
چرا جای صدف هامان میان رود و دریا نیست
چرا سبزی گلدان ها به رنگ مرده می ماند
و پرسش پشت پرسش ها خبر از پیر و برنا نیست
چرا آبی دریاها به ساحل ها نمی آید
چرا چشمه نمی جوشد ، خبر از روز و فردا نیست
در این گرمای تابستان شبیه دی شده دل ها
در این تاریکی و سرما، خبر از سوز گرما نیست