آرزو دارم انتهایم به ابتدای رشته های چادر مادر سادات برسد
- ۰ نظر
- ۱۴ اسفند ۹۲ ، ۰۹:۵۹
دو دوتاهایمان وقتی بیش از چهار می شود که به غیب باور پیدا کنیم
"الذین یؤمنون بالغیب ..."
اگر خود عامل به گفته های خویش باشیم، حرف هایمان چون مفاتیج شیخ عباس قمی که همدم قرآن شده، مونس جان شاگردان کلاس می شود
سوهان قلبی که پر زنگار می شود توبه است والا قلب در لابه لای زنگارها جان می پسارد.
"اللهم اغفرلی الذنوب التی تغیر النعم"
ای کاش ظرفم ظرفیتی لااقل به وسعت ابریق آبی داشت تا شاید گوشه ای از بزرگی دریا را درک می کرد