یاد زینب

یک عمر گریستی تا با پا گذاشتن به جایی که نباید

به یاد زینب بیفتی

یاد

وقتی پا به مجلس شراب گذاشتی

یاد چه افتادی؟

زیر پا

خواندن حدیثی که بارها شنیده ای در حرم امام رضا صفای دیگری داشت

حضرت زهرا:

بهشت زیر پای مادران است

سواد

وقتی به تو می رسم یا رضا بی سواد می شوم

بی سوادی ام بیشتر جلوه می کند

دلی تر می نویسم

و با دل پر گناه غلط هم طبیعی است

والعصر

والعصر

قسم به عصر

عصر غیبت

و ما هم قسم می دهیمت به عصر

عصر روز عاشورا

به حق عمه جان زینب

و به اظطرار ایشان

ظهور کن

سفر به مشهد

وقتی گدایی و هوای شاهانه زندگی کردن به سرت افتاد

سری به مشهد بزن

مثل من

رز رضوی

علاقه به رز داشتم آن هم از نوع رضوی

عکس مناسب از رز رضوی ندیدم

گفتم گل، گل است

خادم کوچک

نگاه به کوچکی ش نکن

با عشق جارو در دستش بود

هنوز هم یادش هست

دلبر

بعد از عکس مادرم

این اولین عکسه که میذارم

عکس امام رضاست دیگر گاهی که نه، همیشه آرامم می کند

بهانه

وقتی دلم می گیرد

نگاه که می کنم 

می فهمم بهانه تو را گرفته

گوهرشاد

تا گوهر می یابم

شاد می شوم

قرنی

مرد تنهای دوازده قرنی

اینجا اویس قرنی کم است

عوضش شکوه های غرگونه ی نی زیاد

سین هشتم

ان شاء الله هشتمین سین سفره ی دلم

سلام به امام هشتم در جوار او خواهد بود

زائر

دیروز تا دلم شکست

کسی دلشکسته خرید

قرار است اگر دلم همین طور بماند

زائر رضا شوم

یا رئوف و یا کرم

اگر به آخر خط رسیدی

با امام رضا از نو شروع کن

(با خودم هستم)

روضه با نوای امام عصر

اگر جمعه ی آخر سال 92 تشریف بیاورید

تا شب تدارک روضه ی شب شهادت مادرتان با نوای شما را می دهیم

لطفاً 

مرد تنهای شهر

جمعه ها را اگر جمع کنی 

می رسی به یک مرد تنها

غیبت

والعصر

قسم به عصر (غیبت)

آخرین عصرهای سال 92