سفر به مشهد

وقتی گدایی و هوای شاهانه زندگی کردن به سرت افتاد

سری به مشهد بزن

مثل من

دور و نزدیک

آن قدر بعیدم
که
به این زودی ها قریب نشوم

دلسوزی

به داخل قبر که رفتم دلم برای خودم سوخت

ولی حرارت آتش جهنم بیشتر می سوزاند

دلم باید بیشتر بسوزد

شاید چاره ای یافت شد

بی اشکی

وقتی که اشک نیست شبی را سحر کنیم

جای تلاش برای بدست آوردنش

سحر می خوابیم

بی عمل و عسل

آدم بداند و عمل نکند

آدم است دیگر گاهی عمل نمی کند

---

گفتند در مثل ها 

زنبور بی عسل به چه مانَد

همه یک صدا گفتند به 

میم شین بی عمل

کوگوش

خوب می خواند

ولی کو گوش

---

حرف را باید زد و حق را باید بلند فریاد زد

تا اثر کند

گوش هم پیدا می شود

تو بگو

دل بازکن

دلم که می گیرد

با صاف هم باز نمی شود

صاف دیگری نیاز است تا دل صاف شود

پناه

باید پناه برد 

از خود به خدا

از خود مردم به خدا

از خود شیطانیان به خدا

---

آمدم ای شاه پناهم بده

بهانه

وقتی دلم می گیرد

نگاه که می کنم 

می فهمم بهانه تو را گرفته

دارایی

هرچی دارم از نداری دارم