کچلی

وقتی سرش شلوغ شد
چاره را در شامپوهای مو بر دید
امتحان کن همه ی شامپوها را

تحفه ای که برای ارباب به حرم بردم

بعد یک سال ناله و آه

مهمونات رسیدن از راه

یچه های مارد تو

پسرای حضرت ماه

سوغاتی گناه آوردیم

آبروی تو رو بردیم

مثلا ما شیعه هستیم

تو کرج زمین می خوردیم

حالا ما توبه آوردیم

دستامونو بالا بردیم

اگه امشب تو نبخشی

به خودت قسم که مردیم

اگه اشک بدی می خونم

پا همه قولام می مونم

حالا با اذن تو ارباب

روضه ی اصغر می خونم

رفت به میدون نبرد و

با دل رباب چه کرد و

حالا رفته روی نیزه

موند برا رباب به درد و

به رباب مادر نگفتی

از روی نیزه نیفتی

بیا پایین وقته شیره

چشاتو بستی و خفتی؟

حرمله داره می خنده

سر تو به نیزه بنده

توی راه یه مرد نامرد

هی می گفت رقیه چنده

***

گوشواره م رو یه نفر برد

عمه جای من کتک خورد

باد سیلی یه نامرد

اومد و معجرمو برد

یادگاری مشهدم

پا گذاشتم تو حرم

خادمات انگار نه انگار

خادمات که آقا نیستن

خادمای بد و بیکار

آخه بار ممنوع داشتم

تو بدی که کم نذاشتم

تو کوله م پر گناه بود

من فقط گناه می کاشتم

ولی خادمت ندید و

فک کنم آقا خرید و

منو برد کنج گوهرشاد

وقتی که اشکم چکید و

تکیه دادم من به دیوار

نگاه بنداز به گنهکار

نگاه کن حالم خرابه

یه نگاه به حال بیمار

یه دفه یه نوری تابید

یه نوری شبیه خورشید

یکی انگار به دلم گفت

که آقا همه رو بخشید

اشک و باران

اشک بارانی است که بیابان صورتت را نم ناک می کند

نیم من

هم نیم من گذشت هم نیم ماه
منتظر پایان خوش هستم
عید فطر پایان من با جشن مردم در کنار قبرم همراه است
بخوانید برایم فاتحه

طور و تور

در این روزها و شب ها امید است به تور بیفتیم

تا شاید در طور سینا

چون موسی با رب تکلم کنیم

لب لعل

روزه دارم من و افطارم از آن لعل لب است

در شش روز گذشته که محقق نشد

ولی رطب شیرین از لب های نخل زیاد خوردم

لب تو چیز دیگری است

سحر

سحر را دوست دارم
به خاطر خوردنش...
ای کاش عادت کنم به سحر و نخوردنش
و ای کاش عادت کنم به سحر و تنهایی اش
و ای کاش من باشم و وقت سحر و پنجره ی فولاد و خدا

درک قدر

برای درک شب قدر فرصت کم است

از روز اول ماه به فکر باشیم

شهر

شهرالله آمده

ولی در شهر خبری نیست

ای کاش دهاتی می ماندیم

بی یاری

حالا که دست شیطان بسته شده

یار ندارم

برای جلال

جیم جلال جذابیتی است برای من

لامش لیّن بودن او حتی در تندی هاست

الفش الف ارباب و عشقی است که نم نم به دلش بارید

و لامش لانه ی اوست که درو افتاد

برایش دعا می کنم اگر چه دعای من گیرا نیست

رام

اهلم
با اهل پریدن اهل شدن هم دارد
من وحشی را رام کرد

سینوس

نمودار سینوسی را از رفتار پر از افراط و تفریط من ساختند

مرض اینترنت

این قدر به این اینترنت عادت کردم
که نمی دانم که خود مرض است
یا ترکش

کمبود

در زندگی کمبود داشتم
کم بود
و این قدر به بود فکر کردم و کمی آن که آینده و جبران آن از خاطرم رفت

ابوعطا نویسی

عجب زمانه ی عجیبی است؟

قورباغه ابوعطا می خواند

من می نویسم

گره

وقتی من می برم
کسی به نام خدا هست که دروباره مرا گره بزند
خدا همیشه برایم باش