دیدار

در ایام شهادت مادرش
درس ولی شناسی می گذرانیم.
تا چند ساعت دیگه به دیدار ولی می روم

4 تن

رسو الله به کنار

شهادت 4 تن دیگر از پنج تن را در این روز تسلیت می گویم

شهیده

مادر مرد از بس که جان ندارد

خفا

هنوز هم شهادتش در خفاست

نکند به کسی خبر دهیم

شهر خبردار می شود

می خواهند بیایند در روز به خاکش بسپارند

و غافل از این که وصیت چیز دیگری است

داد

او می رود دامن کشان
من می زنم دادِ بمان

برادرانه

از حسن به حسین
داداش آجرک الله

سیزده و نحسی

تو اگز سیزده ما رجب سبزه شوی

سیزده بار ز اعداد نمک می ریزد

---

سیزده نحس نیست

این افکار ماست که ...

سیزده

سیزده را می توان به در کرد

و دین را هم می توان حفظ کرد

جمع این دو 

رقص و آواز نیست

باران لطف

باران لطف اهل مدینه که شدید می شود

هیزم می آورند

بی عمل و عسل

آدم بداند و عمل نکند

آدم است دیگر گاهی عمل نمی کند

---

گفتند در مثل ها 

زنبور بی عسل به چه مانَد

همه یک صدا گفتند به 

میم شین بی عمل

شباهت

نه مثل ساره ای و مریم،نه مثل آسیه و حوا
فقط شبیه خودت هستی،فقط شبیه خودت زهرا
مادر است دیگر،گاهی مثل هیچ کس نیست

با حافظ

قرة العین من آن میوه ی دل یادش باد
که چه آسان بشد و کار مرا مشکل کرد
مادر است دیگر،گاهی آسان می رود و کار شوهر را مشکل می کند

پایتخت.

حتی اگر مشهد در پایتخت باشد اشک می ریزم
تلویزیون است دیگر گاهی کار خوب هم می کند

سلام

وقتی سلام نمی کردند
وقتی جواب سلام نمی دادند
یعنی پشت پا به بیعت غدیر
دین نما هستند دیگر،گاهی پشت امام را خالی می کنند

آرامش

هر وقت نگاه به زهرایش می کرد،آرام می شد
حتی اگر روبند و پوشیه زده بود

دلبر

بعد از عکس مادرم

این اولین عکسه که میذارم

عکس امام رضاست دیگر گاهی که نه، همیشه آرامم می کند

یا جبار

تا اسم جبار می آید

از خدا می ترسم

یعنی گناه کردم

و از جبران خدا می ترسم

خسیس

اگر ناخنت را خیس کنی

می شود تر

حالا خسیس نیستی